Taichi en taiji - T'ai Chi Chuan en Taijiquan



 

Taiji of Taichi wordt gebruikt als de overkoepelende roepnaam voor de verschillende hand- en wapenvormen. Om de Chinese karakters te vertalen in Westerse letters zijn er verschillende transcriptie systemen. Een aantal jaren geleden werd vooral het systeem van Wade-Giles gebruikt. Toen schreven we T'ai Chi Ch'uan, Chi kung en Peking. Het Hanyu Pinyin systeem, in 1958 ontwikkeld door de Chinese overheid, wordt vandaag de dag het meeste gebruikt. Nu schrijven we Taijiquan, Qigong en Beijing.

Enkele verschillen tussen het Hanyu Pinyin systeem en het systeem van Wade-Giles:

  • T’ai Chi
  • T’ai Chi Chuan
  • Tao
  • Taoïsme
  • Lao Tzu
  • Tao Te King
  • Hsing I Ch'üan
  • Pa Kua chang

De meeste mensen beginnen met het beoefenen van een Taiji handvorm. De volledige naam hiervoor is Taijiquan. Voor de vertaling zijn verschillende interpretaties mogelijk. Volgens sommigen gaat Tai (extreem) Ji (top, pool) Quan (vuist) over ‘extreem uiterste boksen’ of ‘boksen van de uiterste top’. Volgens anderen verwijst Taiji naar de harmonie van de uiterste polen (Yin en Yang), dat samen met Quan verwijst naar een handvorm gebaseerd op de filosofie van Yin en Yang.
Naast handvormen (taijiquan) heeft taiji ook wapenvormen: taijishan (met waaier), taijidao (met sabel), taijijian (met rechtzwaard) taijigan (met stok), taijibang (met korte houten staaf),…
Er bestaat ook een partnervorm tuishou, wat ‘duwende handen’ betekent.